Ο Λεπέν μένει εδώ. Ο Πίντερ;
Το κείμενο γράφτηκε σχεδόν ενα χρόνο πρίν με αφορμή την τότε επίσκεψη του Λεπέν στην Κύπρο και την βράβευση του Χάρολντ Πίντερ με το βραβείο Νόμπελ. Παρόλο το χρόνο που πέρασε θεωρώ πως (δυστυχώς) παραμένει επίκαιρο. Πρωτοδημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο της Κυριακής
Ημερολόγιο 6
Νοιώθω πάλι εκείνο το συναίσθημα ότι έχω επιστρέψει.
Κι ας μην ανήκω εδώ.
Ημέρα D-1 (βράδυ)
Την κοίταξε στα μάτια με ύφος αυστηρό και της είπε.
-«Αύριο το πρωί θα επιτεθούμε. Ο εχθρός βρίσκεται ακριβώς απέναντι μας. Πέρα από την πεδιάδα, πίσω από το λόφο. Σ'εκείνη τη συστάδα των δέντρων που βλέπεις στους πρόποδες του λόφου, είναι κρυμμένοι καμιά εκατοστή τοξότες.
Ημερολόγιο 7
Όλα δύσκολα.
Περπατώ αργά και το επαναλαμβάνω μέσα από τα δόντια.
Όλα δύσκολα.
Η τελευταία σκέψη μου πριν κοιμηθώ και η πρώτη μόλις ξυπνήσω.
Ποιός είναι ο Vassili Zaitsev
Όταν προς το τέλος του καλοκαιριού του 1942 ο Γερμανικός στρατός έμπαινε στο Stalingrad ο Κόκκινος στρατός ήταν αποδιοργανωμένος. Η Ρωσική στρατιωτική διοίκηση δεν είχε ακόμα καταστρώσει ολοκληρωμένο σχέδιο άμυνας . Το μόνο που ήξεραν ήταν ότι με κάθε τρόπο το Stalingrad έπρεπε να κρατηθεί και οι Γερμανοί να ηττηθούν. Νεαροί από όλη τη Ρωσία κατέφθαναν στην περιοχή για να πολεμήσουν. Η Γερμανική απειλή από τη μια και η Ρωσική προπαγάνδα από την άλλη, ώθησαν χιλιάδες νέους Ρώσους στα όπλα.
