Στα χέρια μου κρατάω τη ζωή σου ηλίθιε!
Είναι κάτι πλανόδιοι πωλητές ονείρων που μου σπάνε τα νεύρα. Γυρνάνε σαν ρακένδυτοι ράφτες, σαν παχύσαρκοι διαιτολόγοι, σαν άστεγοι κτηματομεσίτες. Πουλάνε όνειρα σε όλους και οι ίδιοι είναι ρέστοι και μπατίρηδες στο μυαλό και στη ψυχή. Αποτυχημένοι, ξεπουλημένοι στο ρεαλιστικό συμφέρον και στο βόλεμα. “μην κοιτάς εμένα” μου λένε, “εγώ δεν τόλμησα, όμως εσύ πρέπει να το προσπαθήσεις ! ”
Εσύ - Χόρχε Λουίς Μπόρχες
Μονάχα ένας άνθρωπος γεννήθηκε, μονάχα ένας άνθρωπος πέθανε σ’ ολόκληρη τη γη.
Υποστηρίζοντας το αντίθετο, κάνεις απλώς στατιστική, μια ανέφικτη προέκταση. Ανέφικτη, σα να εξισώνεις τη μυρουδιά της βροχής με το χτεσινοβραδινό σου όνειρο.
Ο Θεός να μας φυλάει απο τις πράξεις των Υπουργών!
"
Καθ’ υπόδειξη και της Παγκόσμιας Τράπεζας, φαίνεται ότι το νερό του Πολιτισμού έχει ήδη μπει στο αυλάκι της δομικής αναδιάρθρωσης. Μέσα στις επόμενες εβδομάδες κιόλας θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει το τοπίο σε σχέση με την αναβάθμιση του συστήματος πολιτιστικής διακυβέρνησης. Η Κυβέρνηση, διά στόματος του υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού Κώστα Καδή, διαβεβαιώνει ότι η διαδικασία διοικητικής ανασυγκρότησης του Πολιτισμού και εγκαθίδρυσης Εθνικής Πολιτικής για τον Πολιτισμό, που βρίσκεται ήδη στα πρώτα της στάδια, δεν νοείται χωρίς την ανάπτυξη κοινωνικού διαλόγου με όλους τους πολιτιστικούς εταίρους.
Καλοκαιρινή δημοσιογραφία του κώλου
Κάθε Αύγουστο θυμάμαι εκείνο που είχε πει κάποτε ο Ουμπέρτο Έκο “Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις”. Μια διαπίστωση που επιβεβαιώνεται κάθε χρόνο τραγικά. Η έλλειψη ειδήσεων αποδεικνύει και την βρώμικη σχέση των ΜΜΕ με τον κόσμο. Μια σχέση πελατειακή στην οποία η κατά τα άλλα “έγκαιρη, έγκυρη και αντικειμενική ενημέρωση” καταλήγει να δίνει στον “πολίτη-πελάτη” ότι εκείνος θέλει να δει, να ακούσει, να μάθει.
Μπράβο! Το μόνο που απομένει τώρα είναι να το λύσουμε!
Ακόμα δεν κατάλαβα τι θα γίνει ή τι θέλουν να γίνει με τη διδασκαλία της Ομοσπονδίας στα σχολεία μας. Όλοι κάνουν δηλώσεις καταλήγοντας σε γενικευμένα αόριστα συμπεράσματα. Και όπως συμβαίνει πάντα, αντί να γίνει ανάλυση και συζήτηση, το θέμα γίνεται αντικείμενο ερμηνείας και πολιτικής εκμετάλλευσης.
