Για τη μαρίνα της Λεμεσού
Επισκέφτηκα τη μαρίνα της Λεμεσού εντελώς τυχαία. Όμως πέρασα αρκετή ώρα περπατώντας στα μισοτελειωμένα δρομάκια και τις πλατείες της και τελικά έμεινα και για φαγητό, πράγμα που σημαίνει πως σε γενικές γραμμές μου άρεσε. Είχα όμως την ευκαιρία μ' αυτό τον τρόπο να τη δω καλύτερα ή μάλλον, να σκεφτώ καλύτερα.
Ονειρεύομαι την εποχή που δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν δημοσιογράφοι
Όπως όλες οι υπόλοιπες εξουσίες, έτσι και ο τύπος, θα αναγκαστεί, αργά ή γρήγορα, να προσαρμοστεί στα καινούργια δεδομένα και να ξεχάσει τα παλιά αποστειρωμένα μονοπώλια. Όπως τα κόμματα έχασαν την επαφή με τη βάση τους, η οποία έπαψε να υπακούει στις κομματικές οδηγίες, έτσι και η δημοσιογραφία θα χάσει το προνόμιο του πνευματικού καθοδηγητή και του γκουρού της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Αυτά που τα ΜΜΕ επιλέγουν να προβάλουν, δεν είναι πλέον εκείνα που ο κόσμος θέλει να ακούσει. Η κοινή γνώμη δεν θα επηρεάζεται στο μέλλον ούτε από τα πρωτοσέλιδα, ούτε από τους τίτλους ειδήσεων, ούτε από τα μαγειρεμένα ρεπορτάζ των μονόφθαλμων λειτουργών του τύπου.
Το πάρκο γλυπτικής του Δήμου Αγίας Νάπας και οι απλήρωτοι καλλιτέχνες!
Ο Δήμος Αγίας Νάπας καμαρώνει ακόμα για το 1ο Συμπόσιο Γλυπτικής που διοργάνωσε φέτος. Οι φωτογραφίες των καλλιτεχνών σε ώρα δουλειάς κατέκλυσαν το facebook από την πρώτη κιόλας μέρα ενώ την επομένη των εγκαινίων οι φωτογραφίες με τον Δήμαρχο, τις κορδέλες και τις χορωδίες έδιναν κι έπαιρναν. Μόλις πριν λίγες μέρες, σε φιλμάκι που κυκλοφόρησε ο Δήμος Αγίας Νάπας για προώθηση του τουριστικού του προϊόντος, συμπεριλαμβάνονται επίσης σκηνές από έργα του πάρκου γλυπτικής.
Κανένας όμως δεν ξέρει πως οι καλλιτέχνες που εργάστηκαν όλο εκείνο το διάστημα δεν έχουν ακόμα πληρωθεί ούτε για τον κόπο ούτε και για τα έξοδα τους όπως ήταν η αρχική συμφωνία. Σχεδόν 1 μήνα μετά και το Δημαρχείο εξακολουθεί να τους κοροϊδεύει με φτηνές δικαιολογίες.
Όχι άλλο καλοκαίρι fast food!
Μετρημένο καλοκαίρι φέτος. Έρχεται αργά, με δόσεις. Τη μια εμφανίζεται απειλητικά με μίνι καύσωνες, και την άλλη μετανιώνει και ξεσπά σε σποραδικές βροχές και τοπικές καταιγίδες. Καλύτερα έτσι. Σαν φαγητό που βράζει αργά και μένει στην κατσαρόλα να καταστηθεί, κλείνοντας μέσα του όλα τα αρώματα και τις γεύσεις. Εγώ το προτιμώ. Βαρέθηκα τα καλοκαίρια στη χύτρα ταχύτητας. Ιούνιος – καύσωνας – προσφορές - εισιτήρια- αεροπλάνο – νησί ή Ευρώπη – επιστροφή – παραλία – ξενοδοχείο – Σεπτέμβρης – ΤΕΛΟΣ. Μετά σου κάθονται στο στομάχι τα selfies στις πλατείες και τα μαγνητάκια του ψυγείου. Στοιχειώνουν το φθινόπωρο αυτές οι αχώνευτες καλοκαιρινές διακοπές τύπου fast food.
Αφηκαμεν τα θέρη μας τζιε ξικανναουρίζουμεν
Πάλι βουλιάξαμε στην καθημερινότητα μας ναρκωμένοι από την ανίατη, χρόνια ασθένεια του τόπου μου μας γέννησε. Εννοώ αυτό το συνδυασμό νωχελικότητας και αμνησίας που μας κάνει να ξεχνούμε τα πάντα, να μην αγωνιζόμαστε για τίποτα, να μην διεκδικούμε τίποτα να μην ελπίζουμε σε καμία βελτίωση στους αιώνες των αιώνων.
Σελίδα 12 από 67
