Το σπίτι έγινε φυλακή
Σκέφτομαι τότε που ξέραμε ακριβώς γιατί κλεινόμασταν στο σπίτι. Ήταν επειδή έβρεχε, έκανε κρύο, ζέστη. Άλλοτε στην ανακούφιση του κλιματιστικού ή στην παρηγοριά της θέρμανσης, κοιτούσαμε έξω από το παράθυρο τη φύση να κάνει τα δικά της. Τότε το σπίτι μας προστάτευε. Ένα ατομικό καταφύγιο σαν θρίαμβος της ανθρώπινης σοφίας μπροστά στην αιώνια αγριάδα της φύσης. Μια ψευδαίσθηση κατά βάθος που στο τέλος τραγικά διαψεύδεται.
Ο κόσμος μας δεν έχει χώρο για μας
Δεν είναι μόνο η καθημερινότητα μας που άλλαξε, είναι και οι βάσεις πάνω στις οποίες δομήθηκε η κοινωνία μας και ο κόσμος όλος. Αυτό που απόμεινε τώρα είναι τα απομεινάρια μιας εποχής που έφυγε ανεπιστρεπτί και όλοι όσοι δεν θέλουν ή δεν μπορούν να δουν ότι τα δεδομένα έχουν πλέον αλλάξει.
Όλοι οι πολιτικοί ας πούμε, έχουν γίνει μια εντελώς αχρείαστη κατηγορία ανθρώπων.
Διαδίκτυο Vs ΜΜΕ = 1-0
Τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης έπαιξαν το τελευταίο τους χαρτί και έχασαν. Το χθεσινό δημοψήφισμα στην Ελλάδα ήταν γι' αυτούς η χρυσή ευκαιρία να καλύψουν το χαμένο έδαφος της καθοδηγούμενης παρα-πληροφόρησης και να κατακτήσουν ξανά τη θέση που πεισματικά μέχρι τώρα κρατούσαν στο θρόνο της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Τελικά έχασαν κατά κράτος από τον ανερχόμενο αντίπαλό τους που είναι χωρίς αμφιβολία το διαδίκτυο. Μέσα σε μια δεκαετία τα έγκαιρη, έγκυρη και άμεση ενημέρωση, που για χρόνια παραπλανητικά συνόδευαν τα παραδοσιακά ΜΜΕ, μετατοπίστηκαν στο πλευρό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, των ιστοσελίδων και των προσωπικών μπλοκ των διαφόρων χρηστών.
Και μια φορά η αξιοπρέπεια!
Παρακολουθώ τις εξελίξεις στην Ελλάδα και προβληματίζομαι. Εκατοντάδες πολιτικοί και παρατρεχάμενοί τους, συζητούν μανιωδώς και αναλύουν τα διάφορα σενάρια. Κάνουν δηλώσεις, ερμηνεύουν αποτελέσματα και επιδίδονται σε “τακτικισμούς” όπως τους ονόμασε ο Βαρουφάκης. Βιώνουμε μια αντίφαση την οποία όμως δεν αντιλαμβανόμαστε. Έχουμε ταυτίσει την Ευρώπη με μια σειρά από ανθρωπιστικές αξίες και ψηλά δημοκρατικά ιδεώδη ενώ την ίδια στιγμή ταυτίζουμε τους Ευρωπαίους πολιτικούς με τη ρεαλ πολιτικ, τη στυγνή και απρόσωπη αλήθεια των αριθμών και το δίκαιο του δυνατού. Ουσιαστικά η Ευρώπη έγινε το καρότο μας και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί το μαστίγιο μας και το υπάκουο γαϊδουράκι του Ευρωπαϊκού Νότου προχωρά!
Πορεία υπερηφάνιας για ποιο πράγμα τελικά;
Η μεγαλύτερη κομπίνα των κυβερνήσεων είναι αυτή η ευφυής επινόηση των μειονοτήτων. Στο παγκόσμιο σκηνικό, οι περισσότεροι πόλεμοι γίνονται με αφορμή την υπεράσπιση τους. Κράτη διαλύονται, καθεστώτα καταρρέουν, ολόκληροι στόλοι και στρατοί μετακινούνται δήθεν για να υπερασπιστούν μια μειονότητα που υποφέρει. Ο ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ, οι G8 ψηφίζουν σε μια νύχτα κυρώσεις και εγκρίνουν στρατιωτικές επεμβάσεις με συνοπτικές διαδικασίες πάντα στο όνομα μια μειονότητας που απειλείται.
Σελίδα 7 από 68
